Bij mij op de hoek zit een klein uitzendbureautje. ‘Uitzenders met Passie’ staat er op de deur. Het verbaast me iedere keer als ik er langs loop. Hoe kom je daaraan, aan een passie voor uitzenden? Word je daarmee geboren? Hoe ziet het eruit? Iedere dag stralend van geluk naar het uitzendbureau? Vol vuur de uren invoeren? Met schitterende ogen de 25e schoolverlater van die dag inschrijven? En zou het voor de gemiddelde heftruckchauffeur veel verschil maken of hij met passie uitgezonden wordt of zonder passie?
Het is natuurlijk heerlijk om gepassioneerd te zijn! De meeste mensen kennen dat wel: het gevoel van volledig op je plek te zijn. In een goede flow zitten. Samenvallen met wat je doet. Natuurlijk, passie bestaat en het is geweldig! Maar dat is nog wat anders dan te zeggen dat passie móet. Dat wie niet met passie werkt ‘zichzelf tekort doet’. Dat er dan iets mis is met je.
Vaak hoor ik ook dat iedereen een passie heeft, het is gewoon een kwestie van uitzoeken welke. En dat als je je passie eenmaal hebt gevonden werken nooit meer vervelend zal zijn. Dat daarna alles alleen nog maar leuk is en iedere dag een feest. Nooit meer weerstand, stress bestaat niet, je inkomen regelt zichzelf en je kunt het blijven doen tot je 80 bent.
Steeds meer jonge talenten lijken ondergedompeld te zitten in het ‘ik moet passie in mijn werk hebben’-paradigma. Wie in dat paradigma verzeild raakt, vindt dat werken zonder passie abnormaal is en wel móet betekenen dat je niet goed bezig bent. En dat je dus op zoek moet naar een andere omgeving. Want zeg nou zelf, je wil toch alleen nog maar dingen doen waar je gelukkig van wordt? Waar je energie van krijgt? De achterliggende gedachte lijkt te zijn dat werken vanaf het eerste begin moeiteloos moet zijn. Dat weerstand, zorg en falen een slecht teken zijn. Een teken dat je moet wegwezen! Dat gaat volledig voorbij aan de ervaring dat passie veel meer iets is dat ontstaat door dingen te ontdekken, je eigen te maken, te bestuderen en te oefenen en er een eigen stijl in te vinden. Dat proces gaat niet vanzelf maar gaat altijd gepaard met het overwinnen van moeilijkheden en het maken van veel, heel veel vlieguren.
Ik zie in mijn praktijk hoe steeds meer jonge talentvolle mensen gedreven door dit paradigma op zoek willen gaan naar een nieuwe omgeving of een nieuwe passie. Help mij uit te vinden wat ik wil, is hun vraag. Ze willen hun werk leuker maken, zodat ze minder druk ervaren. Terwijl de oplossing wat mij betreft juist vaak ligt in het beter leren omgaan met druk, omdat dan vanzelf je werk leuker wordt. Werk is immers meestal vooral werk. Van werken krijg je geen energie, maar het kost energie. Gelukkig verdien je met werken je brood, en van brood krijg je dan weer energie!